Ιστορίες για αγρίους 3: Όλα πουτάνα με Στέλλα και διοικητή

Η Στέλλα εισέβαλε διστακτικά στο γραφείο του διευθυντή. Κοιταχτήκαν στα μάτια και άρχισαν να ερωτοτροπούν με βία. Από την κλειδαρότρυπα κάποιος από τους ψυχάκιδες κοιτούσε και τραβούσε μαλακία

Καθώς της άγγιζε το βυζί και τις πιπίλιζε την ρώγα εκείνη έσκουξε δυνατά. Ένα βροντερό Αχχχχχχχχχχχχχχχχχχ απλώθηκε στο χώρο

-Ποτέ δε ήσουν τόσο θερμός αγορίνα μου, είπε με φωνή αισθησιακή
- Θα σου σκίσω το κωλί σήμερα, απάντησε εκείνος λιώνοντας από πόθο

Η Στέλλα σούφρωσε τα φρύδια της. Ήταν διστακτική. Ποτέ δεν γούσταρε την ιδέα του πρωκτικού έρωτα. Απώθησε δυνατά τον Διοικητή της κλινικής. Εκείνος μαζεύτηκε πίσω από την ιατρική του αξιοπρέπεια. Χαμήλωσε το βλέμμα και ζήτησε συγγνώμη.

Η Στέλλα γύρισε την πλάτη της και έκανε να φύγει. Δεν ήταν η πρώτη φορά που θα υπέκυπτε στα στιβαρά του μπράτσα, στο θελκτικό του βλέμμα και τα μεθυστικά του λόγια. Ήξερε καλά μέσα της ότι ο Λευτέρης ήταν απλά η πρόφαση πίσω από το πραγματικό λόγο για τον οποίον επισκέπτονταν συχνά εκείνη την κλινική. Και η αιτία ήταν εκείνος ο μαλακοπίτουρας που της είχε κάνει μαύρη την ζωή σαν καμένη γη. Κοντοστάθηκε για λίγο και δίστασε. Για κάποια λεπτά έμεινε εκεί λίγο πριν την πόρτα του γραφείου να ξεφυσά από θυμό. Ξάφνου ένα χέρι όμως την τράβηξε δυνατά πάλι πίσω. Ένα αόρατο χέρι. Βρέθηκε πρόσωπο με πρόσωπο με κάποιο ον άγνωστο για εκείνη

Τι ήθελε ο Αριοχ σε εκείνο το ιατρικό γραφείο? Τα γαμψά και κοφτερά νύχια του διαπέρασαν το κορμί της και εκείνη χύθηκε στην αγκαλιά του δολοφόνου της στάζοντας αίμα από το στόμα της.

Ήξερε την τελευταία της επιθυμία. Πηρέ την ανθρώπινη μορφή του για μια τελευταία φορά. Εκείνη του χάρισε ένα κατακόκκινο φιλί και έσβησε. Πρόλαβε να του πει σ'αγαπώ και να του αδράξει για λίγο το σκληρό του πούτσο.